Met mijn kinderen en collega's op weg naar het schoolfeest!

Het is wat het is

Met deze woorden van Sabine wil ik vandaag een einde maken aan mijn getyp en gefrutsel aan mijn tijdschrift.
Want morgen wil ik naar de musical van de Kouterbasis gaan kijken Papiereliere (school van Christine), wil ik ook een paar adressen van de kunstenaarsroute in Zele aandoen, wil ik ook het beeld van bekende schrijver Henri Van Daele gaan bekijken. Want wat ik schrijf in mijn tijdschrift, proeven van cultuur, wil ik ook wel zelf doen!

Vergader eens in een museum

Toen we met Marianne het STEM in Sint-Niklaas bezochten namen Tim en ik ons voor om ons Zeelse erfgoedmuseum ook eens te bezoeken. Vandaag gebruikten we deze locatie om met onze collega's nog eens te brainstormen rond het nakende schoolfeest 'De wereld rond'. We prikkelden hen rond het thema verzamelen door hen een voorwerp te laten zoeken in het museum dat te maken heeft met hun continent. Veerle zag een link tussen de klossen garen en India, Nadine koos de aarden potten bij Afrika, Tim maakte de verbinding tussen de 'Slag aan de Ijzer' en Amerika. De bakkerij deed Dorine denken aan Frans stokbrood enz. Nadien kwamen we tot nieuwe ideeën en inzichten met de muzische talen als leidraad. Een muzische aanloop naar het schoolfeest!

Kunstige week

P Paaseieren
            Pijp
                 Paspop

Woorden die niets met elkaar te maken hebben.
Dat mag in de week waar ik ondergedompeld werd in het surrealisme.
De pijp verwijst naar het bekende schilderij van René Magritte: ceci n' est pas une pipe.
Andere namen van deze kunstperiode: Mirho, Dali en Max Ernst.
Paaseieren, kippen, hanen en kuikens in overvloed in onze kleuterklassen. Ik ging een kijkje nemen in de tweede en derde kleuterklas. Zij gingen beeldend te werk.  De kleuters van juf Lies en juf Annemie beplankten een ballon met krantenpapier. Als die droog was maakten ze er een kleurrijke kip mee. Bij juf Kristien vertrokken de kleuters vanuit verschillend aangeboden materiaal. Juf Kristien vroeg hen wat ze wilden maken voor de paasklokken. Ze gingen op verschillende manieren te werk: de ene maakte een mandje met papier maché, voor de andere was dit omgekeerde mandje een klok, de eiererdozen werden kippenhokjes, de pijpenragers waren de omtreklijnen van een kip op piepschuim, gebroken eierschalen werden hergebruikt...  Op deze manier wilde ze de kleuters hun eigen creativiteit laten gebruiken.
In het vijfde leerjaar was het al kunstbeurs dat de (paas)klok sloeg.
Op woensdag waren alle klassen welkom om hun creatie en muurkrant met info te komen bekijken. Zij hadden ook een 'praatje' voorbereid. Dit vond ik wel sterk omdat ze hierin vertelden over hun inspiratie en hun aanpak. De bezoekers waren vol lof over de verscheidenheid aan kunstwerken. Ook de allerkleinsten genoten ervan. Wij, de leerkrachten, hadden er ook voldoening van. We evalueerden spontaan: wat liep goed, wat zouden we volgend jaar anders doen? Dan zouden we de paspop een pijp laten roken waarvan de rook verandert in paaseieren! Ja, we zouden de surrealistische toer opgaan...

Volgend jaar legt dit kuiken verse eitjes in mijn tuin.

Kleurrijke kippen in de tweede kleuterklas.

Een werk van Magritte door mijn eerste bril: die van associëren.

Inspiratie: Picasso

Wat gebeurt er als je kleuren in een vaas doet en dit fotografeert?

Inspiratie: dieren kruisen

Inspiratie: Leonardo Da vinci

Inspiratie: insekten. Leg dat maar eens uit aan de directeur.

Inspiratie: Walter Van Beirendonk

Gezocht: muzoles pur sang gepeperd met Hans Eijkelboom

Een namiddag zwerfvuil ophalen, een namiddag verkeersvaardigheden oefenen, een namiddag American Games spelen. Zinvol, interessant, leuk, maar niet muzisch! Zoals ik vorige week al schreef zijn de kinderen bezig met de kunstbeurs voor te bereiden. Ze moeten iets tonen voor medeleerlingen én de ouders. Na de paasvakantie komt er een stagaire en dan... schoolfeest! Terug iets 'ten tonele' voeren.
Maar owee, owei, het gaat om het proces en niet om het product. Dus gaan we voor muzische lessen rond het thema Amerika. We bouwen iets op met de leerlingen, waarvan het schoolfeest een wereldse afsluiter wordt (we vliegen de wereld rond).

Naast de rode draad 'de wereld rond' willen we ook onze kunstenaar Hans Eijkelboom als inspiratiebron gebruiken voor het schoolfeest. Eerder dit jaar toonden we aan de leerlingen en leerkrachten werken van hem. We wezen hen op de gelijkenissen en verschillen waar de kunstenaar naar op zoek gaat. Om onze collega's helemaal mee te krijgen met dit thema keerden we terug naar ons hoofditem: verzamelen. Als je verzamelt ga je op zoek naar gelijkenissen? Maar eens je meerdere van een reeks hebt merk je ook de verschillen? Hans Eijkelboom verzamelt eigenlijk mensen op straat. Hij fotografeert uiterlijke gelijkenissen bijvoorbeeld gestreepte T-shirts. Tijdens de koffiepauze legden we ons oor te luisteren bij de collega's, bleek dat ook zij verzamelden of ooit verzameld hadden. Ik voelde meteen meer betrokkenheid dan bij het aanbrengen van onze kunstenaar. Wat als we iets zouden veramelen over ons land of continent. Juf Annemie die rond Frankrijk werkt had meteen al het idee om planten te verzamelen: lavendel, olijfboom, plataan... Hoe pakken we dit muzisch aan? Daarover vergaderen we in ... het Zeels erfgoedmuseum.
We verzamelen ook iets met de hele school: postkaarten!

Kunstbeurs voorbereiden

In onze taalmethode 'Totemtaal' werken de leerlingen sinds enige weken rond het thema 'Kunstige kits'. De bedoeling is dat zij dit thema afsluiten met een kunstbeurs. In groepjes zochten ze een kunstenaar die hen inspireert, maakten ze een muurkrant met info, bereidden ze een kunstbabbel voor enz. Dit alles gebeurde bij juf Ilse, mijn duocollega. Ik was dus niet bij het begin van het proces. In de muzoles spring ik op hun kunstbeurstrein. Sommigen al goed op dreef. Anderen stonden nog aan het station te twijfelen of zaten op het verkeerde spoor. Via prikkels, vragen stellen, materialen aanbieden en supporteren vond ieder groepje de juiste richting. Op het einde van de les mochten ze vertellen hoe ze 'de weg' ervaren hadden. Terugblikken doet stilstaan, ik hoop dat ze morgen aan die halte vertrekken om de laatste hand te leggen aan hun werk.

Bijschrift toevoegen

Workshop in de bib

Deze namiddag gaf Veroniek De Leenheer, een Zeelse illustrator, een workshop voor kinderen uit de lagere school. Ze ging creatief aan de slag met drukpers en het thema dieren. Met trots tonen ze hun zelf ontworpen boekenkaft mét gedrukt fantasiedier.
Fijn initiatief!
Behalve mijn dochter Lisse maakte ik ook enkele leerlingen van mijn klas warm om de workshop te volgen. Zij volgden de tweede sessie. Benieuwd wat ze er van vonden.

Loopinval

Daarnet tijdens het lopen had ik een idee. Wat doe ik ermee? Vasthouden in mijn hoofd, want ik heb niets om op te schrijven, onderweg. Tenzij de blaadjes van de bomen van de Gratiebossen...
Joke van Leeuwen zegt het schitterend in een gedicht dat ik vond in haar dichtbundel 'Ozo heppie'.

Een inval kan zomaar zo komen,

zo’n inval, zo’n bruikbaar begin,

       als blaadjes die vallen uit de bomen,

maar dan niet eruit, maar erin,

want uitval is meer iets voor haren

en  invallen vallen dus in.

zo’n inval, die moet je bewaren,

zo’n inval heeft anders geen zin.

Dan moeten er blaadjes ja komen

en altijd een pen die het doet.

geen blaadjes die vallen uit bomen,

Het gaat op die blaadjes niet goed.

En als je dan leesbaar kunt schrijven,

liefst niet met je mond of je voet,

dan weet je: mijn inval zal blijven,

Ik schrijf wat ik denk dat ik moet.

Skyline opent horizonten

Dozenlandschap wordt schaduwskyline.

  Daarna met materiaal naar keuze aan de slag.

Ik vond het mooi hoe ieder van ons deze werkelijkheid (de schaduw) verwerkte op zijn of haar manier. Weer een schitterend voorbeeld van muzisch werken! Ik moest denken aan de woorden van onze vorige directeur: woorden wekken, voorbeelden trekken! Een les beeld zelf mogen beleven is verrijkend. Ik neem dit mee als muzocoach: waarom eens geen les organiseren voor de collega's?

 

Stopmotion

Na 10 jaar voltijds eerste leerjaar sprong  ik vorig jaar naar het zesde leerjaar, halftijds.
Mijn duocollega is Ilse. Zij beviel 27 februari van haar eerste dochter Jade. Morgen viert ze dus haar eerste verjaardag! Ik dacht aan de stopmotion die ik samen met de zesdeklassers maakte op het einde van het schooljaar (na een interessante dag van de filmeducatie op 19 juni!). In enkele groepjes stelden ze de hoogtepunten van het schooljaar voor en daartussen zat natuurlijk de bevalling van juf Ilse (vroeger dan verwacht, dus nog grotere verassing).
Eerst schreven ze hun scenario en kozen hun materiaal. Na een middag foto's trekken verwerkten ze deze in Movie Maker 2.6. Het resultaat lieten we zien op het 'afscheid van de 6des'.

1,2,3,4 doelen op papier

Tijdens de sessie leerlijnen hebben we de 21 muzische doelen eens onder de loep genomen.
Zorgvuldig, één voor één. Tekenend en denkend werden ze gememoriseerd.
Ines wees ons op enkele geheugensteuntjes of we bedachten er zelf.
Bij doelstelling 6 'de BAND leggen met de eigen innerlijke wereld' dacht ik aan mijn vader.
Vorige week werd hij 60 jaar én hij is nog steeds een fervent wielrenner!
Mijn zus en ik gingen muzisch aan de slag. We drukten onze vaderlijke wielerervaringen uit in een beeldende taal (doelstelling 12).

Zo dicht als 6 bij 7 ligt, zo dicht liggen ook de familieverjaardagen in februari.
Mijn oudste dochter werd in dezelfde week 7 jaar!

Met mijn kleine 'k' (lees eigen kindjes en leerlingen) ging ik deze middag naar een grote 'K' gaan kijken, toneelvoorstelling 'Peter Pan'. En hiermee ben ik dan gekomen bij mijn geheugensteuntje voor doelstelling 7: Willen kennismaken met de wereld van de kunst!

Applaus voor het plaatselijk acteertalent (inclusief Christine haar 'schoondochter')

Leven in huis

Mama achter de computer om te reflecteren over haar laatste coachgesprek.
Papa in de zetel om voor te lezen aan jarige Lisse, Jolente, Jutta, Nala, Torben en Kobe.
Een kroostrijk gezin voor één week!

Doe maar samen

Daar zaten we dan... in het muzieklabo...alleen...met een instrument.
En dit nadat we gevoeld en zelf bewezen hadden dat ons groepsgevoel hoog scoort.
Aan ons om dit gevoel ook binnen ons eigen schoolteam te verhogen.

Mijn instrument: muzo.

iedere collega zijn eigen geluid:

tikkend, tokkend, schrapend, snarend, blazend, blozend,  

maar niet te luid

laat dit samen klinken,

sluit je ogen, volg je gevoel

dan bereik je

een muzisch doel

en een groepsgevoel!

Down to earth op donderdag 9 februari:
collega's uitgenodigd om te brainstormen rond kunstenaar.

                     

Weer koffiebekers en veel meer!

Bij het doornemen van mijn schoolmails kwam ik dit tegen:

http://www.leraar24.nl/video/1186/workshop-muziek-spelenderwijs

Het filmpje duurt 5 minuten en zit boordevol ideeën voor muziek (en beweging).
Je ziet een workshop van leerkrachten door een muziekpedagoog.
Er wordt gewerkt rond instrumenten en (klassieke) muziekfragmenten.
Aanvoelen hoe het ritme van de muziek gaat enz.
Ik kijk al uit naar de sessie muziek van morgen, want mijn muzohonger raakt niet gestild.

I'm the architect

Deze morgen mijn broer naar zijn laatste examen gebracht: geschiedenis van de architectuur. Onderweg klinkende namen van architecten en stromingen van de laatste eeuw. Boeiend!
Mijn gedachten gingen terug naar het ABC-huis. Ook daar kreeg architectuur een hoek met ontdekdozen. Daar konden ze ook hun 'droomhuis' kiezen dat op de talrijke luciferdoosjes plakten.
Als je een doosje opent zie je wie kies voor het huis en waarom.

Ik dacht meteen aan een beeldende muzoles rond een bijzonder gebouw of architect.
Op de terugweg van Gent, draaide StudBru 'I'm the architect' van DeUS. Zei ik daar beeldende? Nog eens het bewijs dat de muzische talen hand in hand gaan.

Koffiebekertjes

Weer een bewijs dat ik het niet te ver moet zoeken: musiceren met koffiebekertjes. De uitvoerders in het filmpje zijn echt top. De vraag die hier bij mij opkomt: 'Laat je dit filmpje eerst zien aan de leerlingen, tussenin of pas achteraf OF helemaal niet?' Hou jezelf echter niet tegen om het nu meteen te bekijken.

Kleuterkunst

Vrijdagnamiddag gaf ik mijn ogen de kost tijdens de tentoonstelling van de derde kleuterklas. Hun afgelopen thema was 'kunst'. Na het bekijken van enkel kunstwerken gingen zij zelf aan de slag.
Elk bestaand kunstwerk gaven ze met de aangereikte technieken en materialen een eigen vorm.
Met trots toonden de juffen en de kleuters hun kunstwerken aan de andere kleuters én ouders. De ouders mochten een rode sticker plakken bij het kunstwerk dat zij het mooist vonden. Welk werk wint?

En ondertussen hoor ik luid geroffel vanop de speelplaats van het middelbaar.

Van beeld naar muziek,

van jong naar oud,

van oog naar oor

en GA ZO MAAR DOOR..

HANS EIJKELBOOM

Onze kunstenaar is stilaan onze school aan het binnendringen.
Mijn collega Tim en ik lieten met mondjesmaat van de kunstenaar proeven.
Zowel leerlingen als collega's.

Voor de kerstvakantie speelden we speelplaatsfotograaf. Enkel kinderen met een 'muts met oorflappen' werden gefotografeerd. Nieuwsgierigheid alom. Mag ik ook op de foto? Waarom trek jij foto's?
Van deze portretten maakten we een collage zoals Hans Eijkelboom.
Die plaatste we na de kerstvakantie aan de ingang van de school.
Maar van de kunstenaar is nog geen sprake:enkel een groot vraagteken.
Onze eerste trigger!

Een weekje later werd het vraagteken vervangen door een kunstwerk van Hans Eijkelboom. Zijn naam kreeg ook een gezicht.

We legden er ook een blad bij met de vraag of ze vonden dat er gelijkenissen of overeenkomsten waren. Ze vergeleken de 2 werken in plaats van de foto's onderling. Logisch eigenlijk, maar we wilden al een beetje de maatschappelijke kijk van Hans volgen. Ze zijn er al bij blijven stilstaan en er werd over gepraat, dat is belangrijk.

Trigger twee OK!

Naar aanleiding van de gedichtendag met als thema 'Stroom', stroomde er een gedichtje uit mijn pen. Na wat praktisch geklungel, met een gebroken kader als gevolg, ziet onze kader er weer anders uit.
Hopelijk valt dit de kinderen ook op!





Jolente doet een telefoontje naar Nederland: Hallo, Hans, kan je even naar de school komen? En breng je fototoestel mee...

In de leraarskamer plaatsten we een kader met alle gezichten van de leerkrachten. Als je goed kijk zit er ook een groen gezicht tussen, dat is het portret van Hans Eijkelboom. Onderaan hingen we een QR-code. Wie deze kon lezen, kwam op een link met een korte omschrijving van de kunstenaar. Een knipoog naar de i-pads die enthousiast gebruikt werden tijdens ons project met Edubit. Maar helaas waren die nu niet meer voorhanden...

 Deze week hingen we een aantal werken met enkele kernwoorden aan het plafond in de leraarskamer. Daartussen hing ook een uitnodiging voor de brainstorm op donderdag 9 februari. We verwachten een massale opkomst! Positief denken :-)