Loopinval

Daarnet tijdens het lopen had ik een idee. Wat doe ik ermee? Vasthouden in mijn hoofd, want ik heb niets om op te schrijven, onderweg. Tenzij de blaadjes van de bomen van de Gratiebossen...
Joke van Leeuwen zegt het schitterend in een gedicht dat ik vond in haar dichtbundel 'Ozo heppie'.

Een inval kan zomaar zo komen,

zo’n inval, zo’n bruikbaar begin,

       als blaadjes die vallen uit de bomen,

maar dan niet eruit, maar erin,

want uitval is meer iets voor haren

en  invallen vallen dus in.

zo’n inval, die moet je bewaren,

zo’n inval heeft anders geen zin.

Dan moeten er blaadjes ja komen

en altijd een pen die het doet.

geen blaadjes die vallen uit bomen,

Het gaat op die blaadjes niet goed.

En als je dan leesbaar kunt schrijven,

liefst niet met je mond of je voet,

dan weet je: mijn inval zal blijven,

Ik schrijf wat ik denk dat ik moet.