Bij onze opleiding hoort ook een portfolio.

Schone naam hé, portfolio.
Al die o'tjes.
(Vooraf vele oei'tjes en achteraf vele a'tjes.)

Port: ge moet het nog kunnen dragen.
Folio: het moet op papier komen.

De vorm van mijn portfolio: een tijdschrift.
De inhoud van mijn portfolio: ik, mijn school, mijn visie op muzo.
De titel van mijn tijdschrift: PRO6
De uitgavedatum: eind mei.

Dus als ik vraag naar tijdschriften, is het om naar de vorm te kijken, de inhoud moet ik zelf nog bedenken, 't is te zeggen de inhoud is in Pro6 ;-)

Bierkaartjeskunst in Brussel

Gisteren een citytrip gemaakt naar Brussel. Toerist in eigen land. Daar hoort ook een cafébezoek bij. Onze gids, mijn schoonbroer, loodste ons via een smalle doorgang naar café 'L'image de Notre-Dame'.

Tussen pot en pint kwamen we te weten dat op dezelfde krakerige bankjes André Franquin gezeten had. Daar bedacht hij zijn stripfiguur Guust Flater. Misschien krabbelde hij die ook op een bierkaartje, net als onze dochter Jolente.

Facebook

Lisse neemt facebook nogal letterlijk en beschilderde haar zus, Jolente.

Mama in de aanslag met washand.

Jolente:'Neen, ik wil zo gaan slapen!'

Mama: 'Ik zal er een foto van maken, dan blijft het toch een beetje.'

Jolente glundert nog eens voor de foto.

Muzisch proces aan de stoof

Ik het 2 tekengrage dochters in huis! Ik maakte mij de bedenking dat bij hen het 'beschouwen en creëren' spontaan gebeurt. Aan ons als leerkracht om dit spontane proces brandend te houden!

                                           De kachel die op tijd een blok hout vandoen heeft.

Als ik met Lisse en Jolente naar de bib ga, kies ik graag mee. Dan ga ik op zoek naar boeken met bijzonder illustraties. Ze kunnen ze smaken en ik lees ze met dubbel zoveel plezier voor. Hoe boeken inspireren! Na de vakantie heb ik 'kranten in de klas'. Als je goed kijkt is de weg gemaakt van krantenpapier, ik kan weer op een idee broeien.

De eerst bladzijde uit het boek Wolf! van Sarah Fanelli

Boemwat? Boomwhackers

Muziek is mijn zwakste muzische taal. Ik zing wel graag, maar speel geen instrument. Ik luister dagelijks naar de radio, maar titelsongs en groepen, sorry. Tijdens onze opleiding hebben we nog geen sessie muziek gekregen, wat niet wil zeggen dat mijn leerlingen geen muziek krijgen.

Een eerste kennismaking met de boomwhackers gebeurde toen Katelijn een lied voor Kiki dirigeerde (zie blog welkom Kiki). Toen bleek dat wij deze kleurrijke buizen op school hadden kon ik er ook de leerlingen mee laten kennismaken. Ons werothema 'geluid' was de ideale aanzet. Ik gebruikte ze zowel ritmisch (op verschillende lichaamsdelen slaan, combineren) als melodisch (luisteren naar hoge en lage tonen). Het is zelf nog wat zoeken welke mogelijkheden de boomwhackers te bieden hebben. Het experimentele en samenwerkende sprak me het meest aan in deze muziekinstrumenten en daarom zat er deze week ook een muziekhoek in hoekenwerk. Ik zette de leerlingen in de gang.

CC

Afgelopen maand mocht ik wekelijks in een zeteltje gaan zitten van een Cultureel Centrum.
Actie op het podium. Vertellen, zingen, muziek maken.
Reactie in de zaal. Lachen, ritmisch voetgewiebel of applaus.

Zitten, kijken, luisteren, beleven:

Anderhalf uur luisteren? Geen probleem met een boeiende verteller! Geen cultuur maar puur natuur.

Han Solo in de huid van een extreem-rechtse stand-up comedian.
Uitvergroten, het omgekeerde doen, spelen met taal, dubbele bodem, interactie... het werkt, ook op mijn lachspieren!

K'choice, genieten van live-muziek: 1 piano, 2 gitaren, 3 stemmen.
Eenvoud siert!  Intiem in team.

Ik hou van Nederlandstalige muziek op voorwaarde dat de teksten poëzie zijn.
En dat is het geval bij Hannelore Bedert. Een vrouw die veel van zichzelf in haar muziek legt.

In Nederland groeien er kunstenaars aan de bomen!

Muzo en kunstenaars! Als de kip en het ei!?

Elke kunstenaar legt zijn muzisch ei!

 leggen een

                                       Sommigen               zodanig bijzonder, gek of groot ei,

            dat we er echt                  zonder op te kijken!

         niet           kunnen

     omheen

Vele kunstenaars zijn al dood

en de levenden
staan ons niet op te wachten

aan de schoolpoort,

dus brengen wij hen -en hun werk-
naar de kinderen 

of omgekeerd.

willen kennis maken met de wereld van de kunst genieten
van een kunstzinnige expressie of een kunstwerk over kunst
communiceren ervaren dat het schoonheidsbeleven of
de smaak van mensen verschilt over kunstzinnige
expressie een oordeel geven

(De eerste alinea's komen uit mijn hoofd, de derde alinea is gestolen.
Aan de oplettende lezer om er de juiste nummertjes voor te plakken.
Een tip: het zit tussen 12 en 6 en het heeft iets te maken met Ines.)



Wat ik eigenlijk vertellen wou is dat we kunstenaar Hans Eijkelboom naar onze school gaan brengen. Een voor mij onbekende kunstenaar, dus even googlen. En voila, kleurrijke en orginele werken verschenen op mijn scherm.

                                                                Hans Eijkenboom

Vorige sessie beeld beschreef ik het werk aan Marianne, onze docente beeld. Geen herkenning met de werken die zij van hem kent. Waw, dan moet dat wel een heel veelzijdig man zijn, dacht ik eerst. Thuis achter de computer werd het duidelijk: één letter verschil.
Hans Eijkenboom is ook een kunstenaar.


Ondertussen hebben we onze eerste stappen al gezet om ons team en de kinderen te 'triggeren'.
Voor één dag speelplaatsfotograaf ipv straatfotograaf, op zoek naar opvallende gelijkenissen of verschillen. 't Is hoe je het bekijkt.

                                                           Hans Eijkelboom

Fladdertocht

Ons jaarthema op school is 'Vlieg je mee?'. Deze zin prijkt met grote letters aan onze schoolpoort. Elke klas heeft een vliegtuig in de klas, waar nieuwe leefpunten rond verschijnen in de vorm van wolkjes. Het recentste leefpunt is 'Ik ben beleefd.' Mooi om een school te hebben met beleefde kinderen, maar waarom hen eens niet beleefd verzoeken om het thema 'vliegen'  inhoud te geven.
Als verantwoordelijke van de werkgroep jaarthema gooide ik dit op de vergadertafel.  Eerst een brainstorm van Panamarenko tot insekten. Vervolgens lijsten we mogelijke activiteiten op. Om ons ervoor te behoeden dat we enkel 'beeldknappe' kinderen gingen aanspreken, gebruikten we de meervoudige intelligenties als kapstok. Zowel onderbouw als bovenbouw gingen klasdoorbrekend aan de slag. Elke leerkracht koos een activiteit en ook de leerlingen mochten hun voorkeur (1-2-3) aanduiden op een blaadje.
Maandag 5 december konden ze op de lijsten aan het raam zien waar ze verwacht werden om kwart over één. Een greep uit de workshops: vleermuizen maken, een biscuit bakken in de vorm van een vliegtuig, vogelhuisjes maken, vliegende reporter, elfjes schrijven, het leven zoals het is: de luchthaven, kamishibai over heksje, ...
Vrijdag 9 december werd alle kunst-en vliegwerk tentoongesteld tijdens de Fladdertocht. Op de donkere gang met kerstverlichting konden de kinderen foto's en filmpjes bekijken van de workshops (oa drama en koken). Ouders en leerlingen waren welkom tussen 18.30 en 19.30 MET zaklamp. Nadien werden ze getrakteerd op een warme chocomelk of gluhwein. Van die laatste had ik ook graag geproefd, maar dit was de moment om al de werkjes terug te gaan ophalen en de kaarsen te gaan doven. Met mijn fototoestel bij de hand kon ik nog enkele fladders vastleggen.

Foto's van leerlingen die zich met krantenpapier omtoverden tot vliegende wezens.

                                        De vliegende fietsen onder leiding van meester Tim.

                                                             Vogelvis of visvogel?

                                                                     Fantasievogels!

                                                        Van melkkarton tot vogelhuisje.

                                         Vilten vogeltjes en op de achtergrond het belangrijkste:
                                                               mensen samenbrengen!


Na deze activiteit heb ik er alle vertrouwen in dat ons team een muzische vlucht kan maken
de ene met vleugels, de andere op een vliegende bezem ;-)

De laatste van 2011

De laaste sessies van 2011 vond ik boeiend, inspirerend en arbeidsintensief.
Ik weet het, ik heb deze woorden al vaak gebruikt tijdens deze opleiding.
Het is gewoon zo, of moet ik er een ander woord voor uitvinden, Yves?
Bij Sabine heb ik weer wat meer
                                                           leren 'helikopteren' en            'lussen maken'.
Bij Stijn en Marianne hebben we
een f o t o v e r h a a l gemaakt.
Niet te geloven, welke resultaten we hadden na 3 uur werken.
Een plezier om naar te kijken!

Bedankt medestudenten en docenten, een fijne kerstperiode en tot volgend jaar!

Maak kennis met Matteus de vlieg.
Tim en ik baseerden ons op het allomgekende kersverhaal in het stalletje.
We maken onze figuren door de wassspelden aan te kleden met eenvoudige kenmerken.
De stemmetjes inspreken was improvisatie van het moment want we hadden geen scenario geschreven.

Juf, wanneer doen we dit nog eens?

Alle banken buiten voor een middag muzo.

Vraagtekens bij de leerlingen bij het begin van de namiddag.

Waarom moeten al die banken buiten? Wat gaan we doen?

Op het einde van de namiddag slecht nog één vraag.

Wanneer gaan we dit nog eens doen?

Wordt vervolgd!