woensdag 30 november 2011

Deze les wil ik onthouden

Vorige maand 16 oktober schreef ik op mijn blog:

          Deze naam wil ik onthouden: Sidi Larbi Cherkaoui


De naam van deze danser was ik al vergeten, maar plots wist ik weer wat mij aansprak aan hem.
Een verhaal vertellen met je lichaam. Dat is wat we ook vandaag deden in de sessie beweging.
Het zweet was ik weg, de ideeën niet.

Sporen ontspoord!


Aangespoord door de les beeld van Marianne over sporen stonden de spoorverbindingen in mijn hoofd niet stil... sporen - klei - stiftgedicht - afdrukdinges - verf ... Ik volgde uiteindelijk het spoor van het stiftgedicht. Ging samen met de kinderen op zoek naar sporen van journalisten in kranten. De kinderen kozen een artikel. Hun stiftspoor bepaalde welke woorden overbleven voor HUN stiftgedicht.
De beeldende opdracht luidde: maak een werk bij het gedicht, maar je mag enkel gebruik maken van afdrukken. Een spoor van verfexperiment en contentement trok door mijn klas en ik was weer even blij dat ik muzojuf was!

In het filmpje zie je Stef die uitleg geeft over zijn werk. Zijn artikel kwam uit de krant van die dag. Zijn thema is dus heeeel actueel. Ik vond het een verrijking van de les om de leerlingen te laten reflecteren over hun werk. Eens verder gaan dan goed, mooi, leuk of lelijk. Bij mezelf is het nog wat zoeken naar de juiste vraagstelling. In deze les heb ik de nadruk gelegd op het verkennen van het materiaal (voorwerpen afdrukken) waarmee ze zich beeldend kunnen uitdrukken (het onderwerp in stiftgedicht).

Welkom KIKI

Robin is papa geworden. We verwelkomen Kiki met een muzische levenboom. Ieder van ons (muzocoach) vulde een mandje met zijn/haar muzische wensen voor Kiki. Katlijn maakte een tekst op een bestaand kinderlied met de passende kleuren van de boomwackers. Ikzelf maakte een kransje met blauwe visje wat me aanzette tot het schrijven van een gedichtje.




zondag 20 november 2011

Geen gras laten overgroeien!

Donderdag drama bij Yves Bondue en vrijdag al meteen in de muzoles.
  • Instap: Er groeit een schrijf-of schilderstok aan je neus. Eerst naam en geboortedatum dan geboortedatum klein schrijven, dan groter... en nog groter tot er een belletje rinkelt en we 'bevriezen'. Sommige leerlingen voelden zich geremd, anderen lieten zich volledig gaan, ik deed zelf ook mee.

  • Tableau vivant: boetseren met standbeelden, leerkracht of leerling zet een aantal 'bevroren leerlingen' in een compositie, de andere leerlingen bedenken er een verjaardagsituatie bij (Wat gebeurt er op het verjaardagsfeestje van Emmely?) Vervolgens liet ik hen per vier een situatie bedenken die ze moesten uitbeelden. Er kwamen situaties als: taart eten, ruzie maken, groot kado krijgen, dansen, voetballen. Op mijn signaal moesten ze het 'tableau vivant' maken. Ik liet hen 10 tellen staan en klapte in mijn handen om te 'ontdooien'. De kinderen gingen heel spontaan om met deze dramatische werkvorm. Voor herhaling vatbaar.

  • Lied maken: Ik gaf elke leerling 4 zinnen die ze moesten aanvullen. Daarna kregen ze de opdracht om per 4 elkaars zinnen te beluisteren en er een aantal bruikbare woorden of zinnen uit te halen om een lied te maken. Ze kozen een kinderlied (broeder jacob, 'k zag twee beren,...) en zetten er zelf tekst op. Eén groepje was meteen vertrokken, de anderen hadden een zetje nodig. Uiteindelijk kwamen ze allemaal tot een lied dat ze met enthousiasme of nodige schroom zongen, al dan niet ondersteund met een ritme-instrument. Sommigen bedachten er zelfs gebaren bij. Zo eenvoudig, maar fijn muziekmoment. De opnames ervan verschijnen binnekort op de klasblog.

Vul de zinnen aan met minstens 3 woorden.

Mijn verjaardag is bijzonder want ____________________________________________________________ 

Tot mijn verbazing zat er in het pakje _________________________________________________________

Op mijn verjaardag eet ik het liefst _____________________________________________________________ 

 Op mijn verlanglijstje staat __________________________________________________________________

The Samuraï

Ook ik dacht meteen aan saus of Oosters krijgskunsten bij het horen van deze naam.
Maar sinds donderdag 17 november roept deze naam ook een muzikale beleving op van topniveau.

The Samuraï zijn 5 accordeonisten uit 5 hoeken van Europa: Riccardo Tesi (Italië), Bruno Le Tron (Frankrijk), Markku Lepistö (Finland), Didier Laloy (België), David Munnelly (Ierland). Zij bundelden sinds 2010 hun speelstijlen en repertoire. Geen achtergrondmuziek, maar elke accordeon is een hele band op zich.

Toen ik bij intrede in de CCBelgica een blad met uitleg in handen kreeg, las ik:
'de ontstaansgeschiedenis van het accordeon ligt in China'. Meteen ook een verklaring voor hun naam?

5 verschillende afkomsten, met hetzelfde instrument op schoot. Deze instrumentale voorstelling bevestigde voor mij nog eens hoe universeel muziek is. Een taal die we allemaal begrijpen, die alle grenzen doet vervagen. 

woensdag 16 november 2011

Blog, blogger, blogst

Ik blog dubbel, we hebben ook een blog van de klas. Rechts vind je een link, dus als je wil zien wat er nog te beleven valt in 5c, kijk maar mee.

Muzische talentenjacht!


Kinderen hun talenten laten ontdekken vind ik één van de belangrijkste taken als leerkracht.
De muzische talen - beeld, muziek, taal, beweging, drama, media - openen veel wegen en hopelijk ook veel ogen en harten tijdens deze zoektocht.

woensdag 9 november 2011

Catwalk vol modellen

Tijdens de sessies muzocoach, de pedagogische studiedag over meervoudige intelligentie en vandaag tijdens de sessie kunsteducatie heb ik al wat schema's en modellen zien passeren. Ik vind het schoon om zien hoe sommigen elkaar overlappen of aanvullen bv. de zes muzische talen beeld, muziek, drama, beweging, muzisch taalgebruik en media kan je plaatsen binnen de 8 intelligenties...

Cultuurshots!


Vandaag heb ik aan den lijve mogen ondervinden
dat er op een dynamodag - georganiseerd door Canon Cultuurcel-
niet met dynamiet wordt geschoten,
maar wel met spuitjes wordt gespoten.
De muzische en culturele injecties
werden toegediend door
zingende, dansende, inspirerende, motiverende dokters!
De locatie was niet toevallig een oud ziekenhuis...
de Bijloke te Gent.