Gisteren treinden we van STAM (Stedelijk Museum van Gent)
naar STEM (Stedelijk Museum van Sint-Niklaas).
Van de teambuilding naar de sessie beeld.
Van jeansrok naar kleed uit de jaren 30.
En op de trein maakten we kennis met een beroepsmuzikant van - ge moogt ne kier raden hoe oud da kik ben - 83 jaar. Hij vertelde ons over de Boogie Woogie van de Amerikanen na de oorlog, zijn lessen piano aan het conservatorium, zijn zus die als violiste de Elisabethprijs won, zijn eerste groepje. Daarop haalde hij trots een foto en kaartje tevoorschijn.
toffe pee dat die altijd zijn foto's meeheeft;) Welkom in blogland zus!
BeantwoordenVerwijderenDie Marcel toch... Het was alleszins een gezellige babbel. Had hem toch graag eens trekzak horen spelen.
BeantwoordenVerwijderen